In de afgelopen maanden heeft Zermelo afscheid genomen van een aantal coryfeeën. Waar in februari onze oprichter Bernard van Kesteren met pensioen ging, was het eerder al de beurt aan Ben Zwarthoed. Afgelopen winter vertrok hij met zijn vrouw naar Canada. Ben was één van de allereerste Zermelomedewerkers en heeft de meeste grote ontwikkelingen in het bedrijf meegemaakt. We spreken hem over wat hem bewoog tijdens zijn lange roosterloopbaan.

De roostermakerij is bepaald geen breed bekend vakgebied. Hoe kom je daar eigenlijk terecht? En wat was de volgende stap naar Zermelo?

“Ik ben een gymnastiekdocent van huis uit. Toen ik werkte op het Walburgcollege in Zwijndrecht, voorzag ik wel dat ik niet tot mijn 65ste in de ringen zou blijven hangen. Ik zocht iets anders en er was op het Walburgcollege een taak als roostermaker vacant. Daar heb ik mij voor aangemeld. Het was niet zozeer dat ik op zoek was naar dat specifieke vakgebied, maar toen de kans voorbij kwam was ik wel geïnteresseerd naar de puzzel van het schoolrooster. Vooral naar de manier waarop alles tot stand kwam. Wij roosterden toen met Untis en hadden wel de modules Projectie, Profileer en Propositie om de voorbereiding en toetsen mee te doen. Op enig moment was Zermelo op zoek naar een supportmedewerker met gevoel voor sales. Voor mij was het na 18 jaar lesgeven tijd voor een nieuwe uitdaging en ik solliciteerde. Dat was de beste beslissing die ik ooit gemaakt heb!”

Was het wat je ervan verwachtte? Heb je bij Zermelo kunnen bereiken wat je wilde?

“Uiteraard wist ik dat ik support ging doen en dat ik demo’s zou gaan geven. Maar op het moment dat het los gaat is het altijd anders! In mijn geval was het gelukkig boven verwachting. Ik heb alles wat je bij Zermelo kunt doen op een gegeven moment gedaan: helpdesk draaien (zo heette dat toen nog), cursusadministratie, facturering, demo’s en cursussen geven en natuurlijk roosters maken. Ik heb alleen niet geprogrammeerd, wat denk ik ook niet verstandig was geweest. Als je nou vraagt wat het leukste was? Het geven van demo's, het laten zien wat onze software kan en het gesprek aangaan met directies en roostermakers is het leukste van allemaal. Met name klanten helpen bij een overstap of bij een probleem. Het rooster en het proces is een belangrijk onderdeel van de school en het helpen om dit op een andere of betere manier vorm te geven is fantastisch!”

Je hebt in jouw tijd heel veel roosters gemaakt. Soms wel een dozijn in één zomer. Wat was de opvallendste klus die je gedaan hebt?

“Eén specifieke opdracht heb ik niet in mijn hoofd. Maar de opvallendste periode was die van Corona. Het snel kunnen voorzien van software om in te springen op deze situatie liet eens te meer zien dat onze ontwikkelaars tot grote dingen in staat zijn! Wij zeggen als Zermelo dat we er willen zijn voor de klanten en dat lieten we daar zien. In die tijd had ik een aantal scholen waar ik voor roosterde, dus er moest snel geschakeld worden op basis van telkens veranderende regelgeving. Het was een intensieve periode, maar wel heel interessant.”

Wat heeft jou al die jaren bij Zermelo gehouden?

“Het is een prachtig bedrijf waar je in je kracht wordt gezet. Ze gaven mij een vrijheid die voor mij heel prettig was. Bernard en Trudy zagen dat als één van de pijlers van het bedrijf: eigen initiatief en kritisch kijken naar software en het bedienen van de klanten om een langdurige relatie tot stand te brengen. Zij (en later Dennis en Fleur) gaven mij de ruimte om mijn werk te doen. Maar uiteraard doe je het niet alleen. Ik was een onderdeel van het grote geheel. Een team waarin de ontwikkelaar, de supportmedewerker, sales en ondersteuning belangrijk zijn om samen te werken aan het succes van het bedrijf.”

Mis je het nu je er niet meer werkt?

“Ik rooster nog steeds als onderdeel van de Zermelo-flexpool en dat vind ik nog steeds erg leuk! Wat ik niet mis is het vele autorijden, wat bij de baan hoorde. De laatste jaren werd het steeds drukker op de weg en ik stond zo veel in files. Sommige dagen was ik onderweg van 07.00 tot 19.00. Dat kwam deels ook door mijn eigen instelling: ik ga voor het beste en daarvoor haal ik alles uit de kast.”

Wat zou je collega’s en roostermakers nog willen meegeven?

“Laten we blijven praten en luisteren naar elkaar! Het roosterproces is niet alleen het werk van de roostermaker, maar ook van teamleiders, decanen, de directie en de secties. Ik wil hiermee benadrukken dat het proces van formeren en roostermaken teamwork is. Het is een gezamenlijke inspanning om te komen tot een uitgebalanceerd rooster en formatieplanning. Goed communiceren is daarbij écht onmisbaar.” 

Met deze wijze woorden in het achterhoofd wensen wij vanuit Zermelo Ben een fijn pensioen en veel mooie avonturen in Canada!